woensdag 19 augustus 2009

Het laatste Blog bericht voor de beklimming

Na de sauna van gisteren werd het al snel duidelijk dat het niet laat zou worden. Na nacht van zware regenval, hagel en onweer hebben we om 08h00 van heerlijk ontbijt genoten. Het is weer eens duidelijk geworden dat wij de slimste waren. De gordijnen zijn namelijk erg dun. Ongeveer net als vitrage (of zoiets). Wij hebben gisterenavond onze ramen afgeplakt met rugzakken en ducktape. Als enige geen last gehad van het onweer en de bijbehorende lichtflitsen.

Om 09h00 zijn we vanuit het dorp vertrokken. Een aantal puppy honden volgde ons al snel, op zoek naar voedsel. Als snel vroegen wij ons af hoever ze ons zouden volgen. Nou die kleine rakkers gingen mee tot de top en terug. Soms hielp onze gids ze over moeilijke stukken.
De eerste stuk van de wandeling ging volgens de gidsen veel te goed, dus halverwege gaven ze de verassing om van de weg af te gaan en direct door de weilanden naar de top toe te lopen. Stijgingspercentage van 60 procent.... een echte kuiten bijter.....pfffff iedereen heeft het gehaald en we kunnen beide goed met de snelheid van de groep meekomen. Om 15h00 waren wij terug in de stad en hebben we gelunchd. Iedereen is nu spullen aan het huren en ik (Kim) zit alleen in de "internet shop" dit bericht te typen. Onze gear is gisteren al goed gekeurd, en hebben allebij alleen een ice-axe nodig. Matthijs haald deze nu. Vanavond spullen pakken en dan morgen de bult op... Vanaf morgen hebben wij dus ook geen internet meer, en kunnen wij alleen via twitter updaten. Dit schijnt goed te werken.

Morgen gaan we naar een grote hut op de berg, en zal het voornamelijk acclimatisatie zijn.

Het dorpje hier is volledige gecontrolleeerd door de maffia. Dit merk je overal aan. Er lopen hier burger over straat met pistolen en er rijden veel te dure auto met geblindeerde ramen rond. We zijn al een aantal klerenkasten tegen gekomen, die je beter te vriend kan houden... maar ja vriendelijk lachen is er hier ook niet bij. Mensen denken hier dat als je lach je iets verbergt, en zullen ze je niet snel vertrouwen. De trip die we doen maakt het daarom erg uniek en speciaal. Er zijn namelijk maar weinig bedrijven in de wereld die deze trip kan organiseren, omdat je de relatie met de locals nodig hebt. Gavin ( de directeur die deze trip organiseerd ) is tevens aanwezig. Het is leuk om al zijn klim ervaringen te horen. Speciaal die van MT Everest en andere hoge bergen.

Bedankt voor jullie leuke reactie's en interesse. Het geeft ons een goede motivatie om het beste uit deze trip te halen. Hopelijk de top van Mt. Elbrus.

Kim en Matthijs

p.s. Er staan nieuwe foto's op de website.

dinsdag 18 augustus 2009

Een snel bericht van ons

Vandaag hebben wij de eerst beklimming gedaan naar 3090 meter. Het weer was over het algemeen heel redelijk. Wel regen gehad en hagel. Het beklimming ging erg stijl omhoog wat voor een deel van de groep echt zwaar was. Matthijs en ik zijn heel content over vandaag. Beide hebben wij het goed volgehouden met geen last van hoogte ziekte of lichamelijke klachten.

Vandaag hebben wij onze gearcheck gehad. Wij hebben toestemming de Elbrus met deze bepakking op te gaan. Vanavond gaan wij met z'n allen de sauna in...., avond eten en dan lekker slapen. Het eten is hier bijzonder goed. Niets te klagen. Prijzen voor drinken is spot goedkoop.... dus dat word met hoofdpijn terug naar Moscow.

De kamer is basic en zonder gordijnen waardoor wij al om 04h00 wakker waren. Verder is het hotel goed genoeg. Onze Indier uit de groep is op de eerste dag bezweken.... we weten nog niet wat zijn status is, maar dat gaan wij vanavond bij het eten wel te weten komen. Hij kwam als laatste boven en had erg veel moeite met zijn conditie.... op de terugweg heeft hij waarschijnlijk veel te veel van zijn energie gebruikt. Naar de lunch storte hij naar de grond en kon niet meer op zijn benen staan. Een van onze gidsen is een bergarts, en een van de teamleden is arts in opleiding dus er was voldoende medische begeleiding.

Kim en Matthijs.

zondag 16 augustus 2009

Mission Accomplished

Vandaag....... Mission Accomplished
Aangezien ons zwaar bevochten hotel geen voorziening heeft om te ontbijten hebben wij in de metro heerlijke broodjes gekocht en in de pizzaria koffie gedroken. Hier hebben wij dan ook onze eerste glimlach mogen ontvangen..... wat een geweldige ervaring... Dit was al om 09h00 en hadden eigenlijk ons hoogte punt alweer gehad....

Bij het museum ter nagedachtenis van de russische cosmonauten waren ze zo vriendelijk ons te melden dat het museum pas om 11h00 open ging. Niet getreurd hebben wij een wandeling gemaakt in het nagelegen pretpark van russische makelaardij en van een vroege lunch genoten bij de Mc Donalds. Het museum was leuk om te zien, alleen alles in het Russische en geen Engelse gids.... Wij beginnen dus al een aardig woordje Russisch te spreken.

Wij hebben in de middag een stadwandeling gemaakt in de kunstenaarswijk die ons bij de grootste winkelstraat (Arbat) van Moskow bracht. Hier hebben kunnen wij op de terugweg leuke souveniers kopen. Het hotel met het hoogste uitzicht van Moscow zat dicht vanwege verbouwingen..... Op weg naar de bioscoop, vanavond een filmpje kijken is er ook niet bij.... deze bioscoop heeft geen Engelse films.... Matthijs heeft nog een klein onenigheidje gehad met een fanatieke beveiligingsbeambte... maar daarover bij terugkomst meer.

Tot zo ver vinden wij Moscow een mooie stad, en gaan wij er na de Mt. Elbrus met veel plezier naar terug.

Morgen om 05h00 gaat de wekker, en hebben wij een nieuwe reisdag voor de boeg.

Gegroet,

Kim en Matthijs




Helaas hebben wij vandaag een spectaculaire vliegshow gemist.

zaterdag 15 augustus 2009

De glimlach van een Rus is goud waard

Na een vlucht van 3 uur in een leeg vliegtuig zijn we nu dan eindelijk in Moskou. Doordat er bijna geen mensen in het vliegtuig zaten hebben we beide heerlijk gestrekt over 3 stoelen liggen slapen. Het wakker worden was voor beide minder fijn. Met je hoofd een uurtje op zo'n armluininkje liggen is niet echt fijn. Bij de douana stonden we netjes in de rij, tot we uit de rij werden gestuurd, we moesten naar een ander loket. Ineens waren we weer laatste. Matthijs ging toch even proberen bij een ander loketwaar geen mesnen stonden. In het russchiesche werd mij duidelijk gemaakt dat ik een formulier miste. De dame was erg behulpzaam en uiteindelijk mochten we aan de balie beide het formulier invullen. Het resultaat was wel dat we als laastste door de douane waren. Op naar de trein.... Even die taxichauffeurs afschudden....
Dat was geen enkel probleem, alleen de perron indeling was een beetje raar,van links naar rechts had je de perrons 2, 1, 4 en daarnaast 3. Dit is russchiesche logicha. Na een treinrit van 30 minuten stonden we bij de metero. Nu ging het avontuur echt beginnen. Ons russchies is niet erg best, sterker nog het is heel slecht. Na dat we beide in het bezit waren van een 20 ritten kaart konden we door naar de poortjes. Voor mijn ogen werd Kim klemgezet door de toegangscontrollehek. Na wat duw en trek werk was hij toch aan de andere kant. Moest ik nu het zelfde lot ondergaan??. Pasje voor de automaat en rustig lopen, helaas voor mij en tot vermaak van de omstanders zat ik ook klem bij de toegangscontrolle. De conclusie was duidelijk, we gingen door het verkeerde " gang". We hadden hetgang pad naar de door ons gebruikte gang geopend. We kennen het systeem inmiddels en dit gaat niet meer gebeuren.
De metero stations zijn zeer mooi om te zien, en iedere 2 minuten vertrekt er een metero in jouw richting. Na dat we een station tever waren gereden waren komen we dan uiteindelijk bij het Hotel.
Tot onze verbazing "kende" ze ons niet. Geen reservering. Op de uitnoding voor ons visum stond degelijk de naam van het hotel waar we nu stonden. Mr Bates bellen? in Ierland was het 6 uur in de ochtend, dat gaat hij niet leuk vinden, dan maar een SMS. Nr van de lokale tourorganisatie niet bereikbaar.
Gelukkig waren de dames van het hotel erg behulpzaam, ze hebben ons tweede hotel even gebeld of ze daar wel een reservering van ons hadden..... helaas daar waren we ook onbekend.
Na een tijd aan de balie te hebben gehangen. Uiteindelijk zijn er bijna een tiental dames betrokken geweest met onze niet bestaande reservering. Uiteindelijk hebben we zelf een luxe kamer geboekt. De hotels waren echter wel aldoor ons betaald aan de organisatie. Nu konden we dan eindelijk liggen in een bedje. Na een uurt te hebben geslapen waren we helemaal fit en klaar voor de actie. Eerst een ontbijtje en koffie.Toen richten het centrum. FF een bakkie doen bij een restaurant, het begon weer eens te regen. Ik liep even naar binnen om 2 nieuwe bakkies met koffie te halen. Na dat ik een klein beetje afgeleid was liet ik perongeluk de bekers vallen. De dames ruimde alles netje op. Bij het betalen van de reking waren de kapotte kopjes netje in rekening gebracht. Dit noemt met Russchiesche gastvrijheid.
Toen we op het Rode plein kwamen waren we op de plek die iedereen kent. En het is echt heel indrukwekkend hoe het er daar in het echt uitziet. Je kan je er uren vermaken, het is een locatie waar het stikt van de bruidsparen. In de uurtjes die we op en rond het Rode plein hebben doorgebracht hebben we wel minimaal 30 bruidsparen gezien. Het zou ons niet verbazen als het er 50 of meer zijn geweest. Ze komen met dikke limosines, het liefste van type hummer, met een minimum lengte van 8mtr. Je kunt hier uren naar kijken. Na een wandeling bij het Kremlin zijn we een heelberoemd winkelcentrum voor de rijkden in gegaan. Ze verkopen hier alles,tevens loopt het vol met bruidsparen. Na ook hier wat gegeten te hebben zijn we terug gegaan richting het hotel. Het hotel heeft 28 verdipingen en wij zitten op kamer 2828, en idd dat is kamer 28 op verdieping 28. We hebben uitzicht over eens van de grootste stadsparken van de wereld. 6 maal groter dan het beroemde park in NY. Aan de rand van het park hadden we al een markt gezien met een verzamling van gebouwen. Het plan was om een rondje te wandelen over de markt om vervolgens een hapje te eten en zoetjes aan het bedje op te gaan zoeken. We hebben immers een nachtje gemist. (terwijl Matthijs hier druk aan het typen is, zal Kim inmiddels wel in zijn bedje liggen). Tevens hebben we het plan van morgen doorgenomen. Wandeling door de kunstenaarswijk, museum van de KGB, wapenkamer van de Tsaar bekijken (is bij het Kremlin),om vervolgens op de boulevaar een hapje te eten. Na het eten gaan we een bioscoopje pakken.
Maandag morgen heel erg vroeg worden we opgehaald door de Russchiesche organisatie om ons naar het vliegveld te brengen. Wij zullen het ritje naar het vliegveld gebruiken om hem duidleijk te maken dat wij niet blij zijn met de gang van zaken hoe het dus ver is geregeld. Het verhaal begon natuurlijk al met een " uitnodiging" die niet klopte. We kregen geen visum.Vervolgens blijkt de reservering niet te zijn gemaakt,of niet te kloppen. We hebben wat extra kosten gemaakt omdat we zelf het hotelvooraf moesten betalen. De reisorganisatie heeft al gezegt om dat te vergoeden. Wat ons vandaag echt op gevallen is dat er niemand lacht. Maar dan ook niemand. Een eenvoudige glimlach bestaat hier niet. Wij denken dat het komst door het verleden van de USSR. Maar het gaat ons lukken om de mensen ook hier een glimlach ophun gezicht te krijgen. Het internet Cafe gaat nu dicht, verder was het mijn eerste keer dat ikop een russchies toetsenbord heb zitten typen... фвукрг фыацудт Of wel in het Nederlands weltrusten lieve blog lezers.

vrijdag 14 augustus 2009

Het onderbroekendilemma

Nemen we twee of drie onderbroeken mee, voor 2,5 weken vakantie?



Op het moment dat je bezig bent je spullen te verzamelen, die je denkt nodig te hebben voor je expeditie, hou je er nog geen rekening mee dat je zonder extra kosten max. 10kg hand - en 20kg bagage het vliegtuig in mag nemen. In al onze enthousiasme verzamel je altijd te veel spullen en ga je nadien spulletjes netje terug leggen in de klerenkast. Hierbij hou je altijd rekening met 'need to have' en 'nice to have'. Bepaalde vorm van luxe kan je echt happy maken een hoge berg. Een paar schone sokken.... een extra onderbroekje.... een extra dik slaapmatje. Ze werken allemaal mee aan dat fijne gevoel van frisheid..... Onder het motto "niet schoon maar wel fris".



De tassen zijn gepakt. Matthijs komt op een totaal van 26.5kg aan bagage waar Kim op 28.9kg is uitgekomen. Kim heeft een redelijke hoeveelheid aan voedsel (powerbars en energiefood) in zijn handbagage zitten. Nu maar afwachten hoe de Russische douane beambten dit om 05h00 's ochtends onder het genot van een ochtend humeur gaan afhandelen..... Maar ja, dat alles wel met schone sokjes en een fris onderbroekje....:-)



18h50 vertrekt de trein uit Tiel.... Op schiphol de tassen laten sealen waarna wij een kleine seremonie bij de Burger King zullen ondergaan. Om 23h40 vertrekt onze Toepeljeff airlines naar Moscow en begint het avontuur......



до свидания Kim en Matthijs

maandag 10 augustus 2009

Een jaar trainen naar een nieuw doel

Een jaar voorbereiding, en een jaar van training. Beide zijn wij een aantal kilo's aan lichaamsgewicht verloren. Dit maakt klimmen op grote hoogte aangenamer. 3x per week trainen, van wielrennen, hardlopen, conditie training in de sportschool, jui-jitsu tot intensieve strand trainingen. Misschien waren de AV-avonden in de kroeg nog het zwaarste. Een geheel AV vrije voorbereiding is ons beide niet gelukt...:-)

En waarvoor kun je je afvragen. De MT. Elbrus is met zijn 5642,7 meter de hoogste berg van europa. Na vorig jaar succesvol de MT. Kilimanjaro beklommen te hebben, en het avontuur in Kenya en Tanzania beleeft, stond het als snel vast dat we op zoek waren naar een nieuwe uitdaging. De omstandigheden op de MT. Elbrus kunnen, ook al is hij lager dan de MT. Kilimanjaro veel zwaarder zijn, dus een logisch vervolg. De laatste 2800 meter zullen wij met stijgijzers klimmen en bij lawinegevaar met touwen moeten gaan werken, en dit allemaal bij temperaturen die kunnen dalen tot -40 graden.

Des al niet te min verwachten wij een prachtige vakantie. De MT. Elbrus is een onderdeel van het caucasus gebergte, waar prachtige natuur, sauna's en verstrekkende uitzichten het plezier van deze expeditie zullen zijn. Dit in tegenstelling tot de MT. Kilimanjaro dat de hoogste vrijstaande berg van de wereld is. Op de top is, buiten het beroemde bord weinig te zien. Zelfs geen Zweedse vrouwen in een hot-tub.
De Elbrus zullen wij met een groep van 14 personen beklimmen, waarvan 2 gidsen.
Een van de gidsen in Gavin Bates, die juli j.l. voor de 4de keer de MT. Everest heeft beklommen. Gavin is tevens onderdeel geweest van de Discovery uitzending "Everest Beyond the Limit" en heeft jaren lange ervaring met het organiseren van dergelijke expedities. Wij zijn dus in goede handen!

Totaal verblijven wij nog 5 dagen in Moscow, om de geschiedenis en de cultuur van de stad te ontdekken. Waarschijnlijk zullen wij nog wel een aantal uitdagingen krijgen met de taalbarriere, aangezien onze visumaanvraag ook niet echt soepeltjes is gegaan.

Als wij toegang hebben tot het internet zullen wij op deze pagina verschillende berichten achterlaten. Via het Twitter, onderdeel op onze hoofdpagina zullen wij via de sms jullie op de hoogte houden van de verdere vorderingen.

ура Kim en Matthijs