maandag 21 september 2009

Voorbereiding Franse Alpen

Op zondag 13 september hebben wij (Bob en Matthijs) als voorbereiding op de Alpen Boogies extreem gefietst. Dit is de tourtocht van Micheal Boogerd. Fietsen is iets wat de meesten wel kunnen, maar er vervolgens een berg mee op komen is andere koek. Vol goede moed hadden we ons ingeschreven voor de 100Km. Dit was ons tweede jaar, alleen vorig jaar zijn we als gevolg van een valpartij van Bob niet fietsend over de finish gekomen.
Het doel was dan ook voor dit jaar om zonder vallen over de finish te komen. De route van Boogiesextreem zit vol met klimmen van de bekende bergjes die er te vinden zijn in zuid limbug en het Belgisch grensgebied. De heuveltjes die we hier moeten beklimmen vallen in het niets met de poging om volgende week om de Mout Ventoux 1909 mtr en de bekendere Alpe d'Heuz 1860 mtr te beklimmen. Dit fietstochtje is dan ook een inventarisatie om te kijken of het wel verstandig is om 1100Km naar Franse Alpen te rijden om niet vervolgens na 2 Km naast je fiets te staan. De eerste 50Km van de route ging voorspoedig met een gemiddeld van 24,7Km/uur. Toen wisten we ook al dat we flink zouden in leveren op dit gemiddeld, want de zwaarste beklimmingen moesten nog komen. Gelukkig hadden we mooi weer en was het dus ook weer genieten van de omgeving. Het blijft immers een hobby, dus we genieten er ook van.
Bob had wat meer problemen om boven te komen dan ik. Het grote verschil is het soort fiets waar we op fietsen. Bob heeft een echte race fiets en ik zit op mijn crosshybride. Het grote verschil is dat ik een kleiner verzet heb dit gaat ten kosten van je topsnelheid. Maar zo hard fietsen wij niet dat dit voor mij problemen geeft. Op de steilste klimmetjes ging ik met een gangetje van 5Km/uur omhoog, soms moest je opletten dat je niet word ingehaald door een wandelaar die de fiets aan de hand heeft. Dit zijn dan ook de momenten dat ik mijn kleinste verzet probeer rond te trappen. Op deze klimmetje heeft Bob er duidelijk moeite mee om boven te komen. Gelukkig is hij niet de enige die lopend boven komt. De steiging van de heuveltjes in zuid Limburg en Belgie kennen een maximum van 20%. Gelukkig zijn het korte stukken dus met de tandjes opelkaar kun je dan net boven komen. Voor een ervaren wedstrijdfietser is het overigens geen enkel probleem. Die komen met de dubbele snelheid omhoog.
Na het klimmen komt ook altijd het afdalen, voor Bob is dit altijd een angstig moment. Bij de eerste editie van boogiesextreem is hij namelijk bij het afdalen hard ten val gekomen. En afdalen met een snelheid van 60Km/uur blijft een spannende aangelegenheid. De bandjes en de remmetjes kunnen natuurlijk altijd een keer falen. Ook een handje grind kan voor een boel ellende zorgen. Gelukkig gaat het dit jaar foutloos. De topsnelheid naar beneden was dit jaar 64km/uur. De laatste en meeste bekende klim is de Keutenberg en eindigd op de finish. De omroeper bij de finish moedigd je in dien nodig nog extra aan om de finish te halen. Het rondje van 100Km hebben we dit jaar in net geen 6uur rond gefietst. Het gemiddelde kwam uit op 17.4Km/uur. Als we dit gemiddelde halen op de Mount Ventoux of Alpe d'Heuz dan zijn we zeker de kampioen van de dag. Na dit dagje fietsen zijn we er klaar voor. Helaas gaat Kim niet mee, school is immers belangrijker dan fietsen in de Alpen. Hoe dit rit in de Alpen gaat verlopen kunnen jullie ook lezen op de weblog.

1 opmerking:

  1. Erg knap hoor..

    What is next zou ik bijna denken?
    Volgend jaar hele Tour de France Fietsen ofzo?

    Groeten.
    Saskia Marith Remco.

    BeantwoordenVerwijderen