Mout Ventoux

"De Mont Ventoux, een 1.912 meter hoge kale berg in de Provence wordt mythische kwalificaties toegedicht. Het is de zwaarste beklimming in de Tour de France vanwege een combinatie van de lengte van de klim, de verschillende stijgingspercentages en vooral de weersomstandigheden. Het kan er hard waaien en tegelijkertijd heel warm zijn. Een Tour de France met de Mont Ventoux erin slaat niet alleen een bres in het peloton, maar staat ook garant voor spektakel."

Als je dit zo leest denk je niet aan een plaats waar je voor de lol heen gaat. Toch zijn wij (Bob en Matthijs) in een weekend die kant opgereden om FF de berg op te trappen. Op vrijdag 18 oktober zijn we in een ruk van Nederland naar Orange (zuid-Frankrijk) gerden. Deze reis van bijna 1200Km was zo gepiet, in Frankrijk komen nauwelijks files voor en kan je lekker vlot door rijden, zolang je maar lachend op de foto staat (Sorry Bob voor de bekeuring). In Orange hadden we een mooi hotel in het midden van de stad met uitzicht op het oude theater. Orange is een oude vesting stad met een oud stadscentrum. Na een hapje eten en een klein biertje toch optijd naar bed voor de grote dag van morgen. De klim naar Mout Ventoux
Zaterdag na een niet al te best Frans ontbijt gaan we met de auto richting Bedoin. Dit is de start plaats voor de klim naar de top. Ik moet er wel bij zeggen dat veel mensen een langere aanloop nemen voor dat ze aan de beklimming beginnen. Na al onze spullen gepakt te hebben begint de grote klim naar de top. Het pakken van de spullen kost wel wat moeite. Je weet dat het weer op de top kan spoken, en als je met 60Km per uur in de afdaling zit dan is het erg fijn dat je een extra jackie aan heb. Deze trek je niet graag aan als het 18graden is, en je het vooruit zicht heb van een lange zware klim. Bob trekt zijn fietsjasje aan en laat de rits open, ik steek mijn jas op mijn rug onder mijn shirt. De weg naar de voet van de berg geeft een mooi uitzicht op de top die gehuld is in mist. Na een paar kilimeter komen we aan de voet van de berg en kan het klimmen beginnen. Met dit soort inspanningen is het belangrijk dat je vaak wat eet en voldoende drinkt. Voor een eventueel noodgeval heb ik 2 blikjes cola in mijn fietstasje gedaan. Dit werk altijd. Bob heeft het wel zwaarder met zijn verzet dat hij rond moet trappen, maar gelukkig is het steigingsspercentage niet zo erg dat hij moet afstappen. De Mout Ventoux kent grof weg de volgende steiginspercentages.
0->5Km 4,5%
5->10Km 9,5%
11->15Km 9%
15-> 20Km 7%
De laatse klim is 11%
Je kunt rustig opwaren en na het echte werk weer uitrusten tot de slot klim die tevens laat zien waarom hij zoveel bijnamen heeft. Als je de bocht omgaat naar de top/finish heb je het idee dat er vanuit het niets in muur verschijnt. De mist / laag hangende bewolking versterken dit effect.
Gelukkig is tijdens de fietstocht naar boven is het weer geweldig, een licht briesje, een waterig zonnetje. Het gevolg is dat je mooi van de berg af kan kijken en tijdens het fietsen heerlijk van de omgeving kan genieten. Tijdens de klim naar boven kom je soms ook mensen op een fiets tegen die er wat minder van genieten. De echte klimmers trappen in een ruk naar boven, maar wij nemen een paar stops tijdens de klim om rustig weer op adem te komen en wat energie in te slaan. Tijdens een van deze stops besluiten we dat we ieder op zijn eigen tempo moet doorfietsen. Dit voorkomt dat we elkaar kapot gaan fietsen. Bij de volgende rust plaats word er op de ander gewacht. Dit blijkt ook niet de oplossing te zijn als we hoger op de berg komen. De temparatuur is lang niet zo aangenaam als benden bij de start. Na een klein eerbeton bij Tom Simpson fiets ik door naar de top. Voor de mensen die het niet weten, deze Simpson is tijdens de Tour de France van 1967 tijdens de klim naar de top overleden, vermoedelijk aan de gevolgen van een overdosis doping. Dit monument is een klein bedevaartsoord voor fietsers. Vanaf hier is het nog maar een klein stukje naar de top. Het weer is nu koud en erg winderig. Tevens fiets je in de wolken dat er voor zorgt dat soms het zicht minder is dan 30meter. De weg naar de top word gemarkeerd door geel zwarte palen, Bob wist mij te vertellen dat er 500 staan, en ze zijn allemaal genummerd. De weg gaat namelijk door een skiegebied. Dus aan het begin weet je hoeveel er nog komen. Mij is dit echter gelukkig niet opgevallen. Terug tellen vanaf 500 is geen pretje.
Op de top is het een drukte van je welste, veel fietsers hebben een volgauto bij zich. Dus op de top zijn er veel mensen die netjes hun fiets in de auto leggen en dus niet op de fiets gaan afdalen. Dit is tenslotte het leukste gedeelte van een beklimming.
Op de top staat een mooi bord waar iedereen mee op de foto wil. Het is dus ook voor ons dringen geblazen. Gelukkig stikt het er weer van de Hollanders dus het is geen probleem om iemand te vinden om een foto te maken.
Na een spannende afdaling met snelheden oplopend tot bijna 70Km per uur komen we veilig aan in Bedoin. Helaas begon het tijdens het afdalen te miezeren, anders waren we zeker de 70 gepasseerd. Op de weg naar beneden krijg je pas door hoe steil het is. Op het moment dat je je remmen los laat accelereert je fiets in een record tempo. Bij snelheden boven de 50Km per uur kun je niet meer bijtrappen!! De rest van de snelheid komt puur door het hoogte verschil. Op weg naar beneden kom ik een auto tegen, deze stopt in de berm zodra hij ziet dat ik achter hem zit. Ik weet nu wel dat de remmetjes op de fiets niet gemaakt zijn voor zulke afdalingen. Aan de voet van de berg stop ik om op Bob te wachten, die is niet van het afdalen na zijn valpartij vorig jaar, maar het gaat steeds beter. Terwijl ik stil sta ruik ik mijn remblokjes, ook mijn banden zijn lekker warm. Dat is goed voor de grip;-)
Na dat we samen terug zijn gefiets hebben we de overwinning gevierd met een paar biertjes. Die avond toch maar optijd naar bed, morgen staat de Alpe d'-Heuze op het programma. Morgen ochtend kunnen we eerst rustuig bijkomen. We moeten we eerst bijna 300Km met de auto rijden voordat we in de buurt komen. Nu vlug naar bed, zodat we fit zijn voor de volgende berg.